សុខ ច័ន្ទសូលីណា ម្ចាស់ជ័យលាភីនិស្សិតអន្តរជាតិឆ្នើមចែករំលែករឿងពិតក្នុងការសិក្សាក្រៅប្រទេស
- 2016-08-19 02:13:15
- ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0
សុខ ច័ន្ទសូលីណា ម្ចាស់ជ័យលាភីនិស្សិតអន្តរជាតិឆ្នើមចែករំលែករឿងពិតក្នុងការសិក្សាក្រៅប្រទេស
ចន្លោះមិនឃើញ
ធំឡើងក្នុងគ្រួសារដែលមានលោកឪពុកនិងអ្នកម្តាយជាអ្នកដែលត្រួតត្រាការសិក្សារបស់នាងតាំងពីថ្នាក់បឋមសិក្សារហូតដល់ធំដឹងក្តីលីណានិស្សិតវ័យ២២ឆ្នាំរូបនេះតែងតែឲ្យតម្លៃការសិក្សាជារឿងចម្បងក្នុងជីវិតនិងតែងតែបង្កើតបានស្នាដៃជាច្រើនក្នុងប្រវត្តិការសិក្សារបស់នាង។
បន្ទាប់ពីបានជ្រើសរើសជាបេក្ខនារីប្រចាំវិទ្យាល័យបាក់ទូកតំណាងឲ្យប្រទេសកម្ពុជាចូលរូមក្នុងកម្មវិធីផ្លាស់ប្តូរបទពិសោធន៍នៅឯប្រទេសជប៉ុនអតីតនិស្សិតអាហារូបករណ៍ផ្នែកពាណិជ្ជកម្មនៃសាកលវិទ្យាល័យលីមកុកវីងមួយរូបនេះក៏ទទួលបានអាហារូបករណ៍សិក្សាថ្នាក់បរិញ្ញាបត្រផ្នែកសិក្សាអន្តរជាតិពីរដ្ឋាភិបាលកូរ៉េខាងត្បូងក្នុងឆ្នាំ2013ទៀតផង។ រយះពេលបីឆ្នាំកន្លះដែលលីណាបានមកបន្តការសិក្សានៅក្រៅប្រទេស ជាការពិតណាស់អ្នកណាក៏ចង់ទទួលបានឱកាសមួយនេះដែរក៏ប៉ុន្តែអ្វីដែលនៅពីក្រោយភាពជោគជ័យមួយនេះតាំងពីការចាប់ផ្តើមមកគឺវាមិនមែនស្រស់បំព្រងដូចអ្នកទូទៅបានគិតដល់នោះទេ។ ដូច្នេះថ្ងៃនេះសប្បាយដើរនឹងធ្វើការសម្ភាសន៍លីណាអំពីបទពិសោធន៍ក្នុងការសិក្សានៅក្រៅប្រទេសដើម្បីចែករំលែកជូនអ្នកទាំងគ្នា។
ការទទួលបានអាហារូបករណ៍មកសិក្សានៅក្រៅប្រទេសគឺជាគោលដៅមួយដែលនាងខ្ញុំតែងតែប្រឹងប្រែងដើម្បីចាប់យកវាឲ្យបាន ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនដែលគិតដល់ការចាកចេញពីគ្រួសារមកបន្តក្ដីស្រមៃនេះតែម្នាក់ឯងថាជាក់ស្តែងវាយ៉ាងម៉េចឡើយរហូតទាល់តែជួបប្រទះខ្លួនឯងផ្ទាល់។ បើនិយាយពីការលំបាកដែលខ្ញុំបានជួបប្រទះវិញវាមានច្រើន កត្តាចម្បងគឺបែបផែននៃការរស់នៅនិងភាសាក្នុងការទំនាក់ទំនងព្រោះថានៅទីនេះអ្វីៗរួមទាំងប្រព័ន្ធអប់រំគឺប្រើប្រាស់ភាសាជាតិរបស់គេសឹងតែទាំងស្រុងតែម្ដង។
ការនឹកនាគ្រួសារខ្ញុំជឿជាក់ថាមានមនុស្សច្រើនណាស់ដែលជួបប្រទះរឿងនេះពេលដែលត្រូវចាកចេញពីទ្រនំដ៏កក់ក្ដៅរបស់ខ្លួន។ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយខ្ញុំបានបង្វែរឧបសគ្គឲ្យទៅជាការលុតដំសមត្ថភាពភាពដើម្បីភាពជោគជ័យក្នុងជីវិត។ ខ្ញុំបានព្យាយាមធ្វើឲ្យខ្លួនខ្ញុំរវល់ដើម្បីកុំឲ្យនឹកគិតដល់គ្រួសារ ដែលជាវិធីល្អបំផុតពេលដែលយើងរស់នៅឆ្ងាយពីពួកគាត់។
ភាពឯកាមិនត្រឹមតែឃ្លាតឆ្ងាយពីគ្រួសារតែប៉ុណ្ណោះទេចំណែកឯមិត្តភ័ក្ដិដែលយើងធ្លាប់តែដើរលេងញ៉ាំអីជាមួយក៏មិននៅជិតយើងដែរ។ជុំវិញខ្លួនយើងគឺជានិស្សិតដែលមកពីប្រទេសផ្សេងៗគ្នាចម្រុះជាតិសាសន៍ដែលមានទំនៀមទម្លាប់និងប្រពៃណីខុសៗគ្នា ដែលទាមទារឲ្យយើងដាក់ចិត្តរៀនស្វែងយល់ពីគ្នាទៅវិញទៅមកដើម្បីក្លាយជាមិត្តភ័ក្ដិនឹងគ្នា ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយវាពិបាកពេលមនុស្សជុំវិញខ្លួនមិនមានអ្នកណាដែលយើងអាចទុកចិត្តបាន។
សម្រាប់ប្រព័ន្ធអប់រំក្នុងប្រទេសកូរ៉េវិញគឺទាមទៀរអោយយើងចងចាំនូវមេរៀននិយាយរួមគឺទន្ទេញឲ្យចាំមេរៀនក្នុងឯកសារតែម្តងដើម្បីទទួលបានពិន្ទុខ្ពស់ក្នុងពេលប្រឡងប្រសិនបើយើងគ្រាន់តែប្រើប្រាស់ការយល់ខ្លឹមសារមេរៀនតែមួយមុខហើយសរសេរតាមការយល់គឺវាអាចប៉ះពាល់ដល់ការទទួលពិន្ទុពីសាស្ត្រាចារ្យ។ នាងខ្ញុំពេលខ្លះគឺមានអារម្មណ៍ថាធុញថប់ដែរព្រោះមិនសូវជាទម្លាប់ទៅនឹងវា ដោយសារកាលរៀននៅស្រុកខ្មែរ ខ្ញុំប្រើប្រាស់ការយល់ជំនួសការទន្ទេញសម្រាប់ពេលប្រឡងម្តងៗ។
សម្រាប់បទពិសោធន៍ដែលខ្ញុំទទួលបានពីការរស់នៅទីនេះវិញ រយះពេលបីឆ្នាំកន្លះមកនេះបញ្ហាដែលខ្ញុំប្រឈមមុខទាំងអស់ គឺខ្ញុំចាត់ទុកវាជាមេរៀនជីវិតសម្រាប់យកទៅប្រើប្រាស់ក្នុងថ្ងៃអនាគតដែលទាំងនោះមានដូចជា ការរៀនរស់នៅដោយឯករាជ្យភាព រៀនកំនត់គោលដៅឲ្យបានច្បាស់លាស់ និងយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើអ្វីដែលខ្ញុំចង់បាននិងរៀនឲ្យមានភាពឆ្លាតវៃក្នុងការសម្រេចចិត្ត។ វប្បធម៌របស់ប្រទេសកូរ៉េបានធ្វើឲ្យខ្ញុំរៀនសូត្របានច្រើនក្នុងរយះពេលដែលខ្ញុំបានមកសិក្សានៅទីនេះ ដែលវាបានធ្វើឲ្យខ្ញុំទទួលបានជ័យលាភីជានិស្សិតអន្តរជាតិឆ្នើម(Silver Academy)ប្រចាំសាកលវិទ្យាល័យជាតិភូសាន បន្ថែមជាមួយនឹងការផ្តល់អាហារូបករណ៍និស្សិតអន្តរជាតិពី Daewoong Foundation។
ខ្ញុំបានស្វែងរកឃើញពីចំនុចខ្សោយនិងរៀនអភិវឌ្ឍន៍វាឡើងវិញ និងចំនុចសំខាន់នោះគឺខ្ញុំបានស្វែងយល់ពីភាពជាអ្នកដឹកនាំនិងការគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងជាពិសេសមិនខ្ជិលច្រអូសចំំំពោះការងារព្រោះថាជាក់ស្តែងប្រជាជននៅទីនេះគឺស្វះស្វែងក្នុងការងារខ្លាំងណាស់ ប្រសិនបើយើងមិនខំប្រឹងដើរឲ្យលឿនតាមគេទេ នោះគឹយើងនឹងមានបញ្ហាហើយ។ ជាពិសេសខ្ញុំមិនពន្យាពេលធ្វើកិច្ចការដល់នាទីចុងក្រោយឡើយ ខ្ញុំធ្វើវាឲ្យចប់ហើយទុកពេលកែតម្រូវឲ្យបានច្រើន។
ខ្ញុំចង់ផ្តាំផ្ញើរទៅប្អូនៗជំនាន់ក្រោយឲ្យខិតខំស្វះស្វែងរកអាហារូបករណ៍បន្តការសិក្សានៅក្រៅប្រទេស នេះមិនមែនបានន័យថាប្រព័ន្ធអប់រំក្នុងស្រុកយើងមិនមានស្តង់ដារទេ ក៏ប៉ុន្តែវាជាបទពិសោធន៍ដ៏មានតម្លៃដែលអ្នកទាំងអស់គ្នានឹងទទួលបានពេលដែលមករស់នៅកន្លែងថ្មីទទួលបាននូវវប្បធម៌ថ្មីដែលយើងនឹងរៀនសូត្រសម្រាប់ប្រើប្រាស់ក្នុងជីវិតការងារនៅថ្ងៃអនាគត។
ជាចុងក្រោយខ្ញុំសូមអរគុណដល់ប៉ាម៉ាក់ដែលតែងតែចាំលើកទឹកចិត្តនិងគាំទ្រខ្ញុំពីចម្ងាយចំណេះដឹង និងបទពិសោធន៍ដែលខ្ញុំទទួលបាន ខ្ញុំនឹងខិតខំពង្រឹងនិងយកទៅចែករំលែកដើម្បីជាការអភិវឌ្ឃន៍របស់ប្រទេសជាតិ។